در سی که با از دست دادن یک عزیز به من آموختی

       خداوندا تو را سپاس می گویم برای درس گرانبهایی که به من دادی . آغوش دوستانم تسلی بخش من است و عشق خانواده ام مرا در حفاظ خود گرفته است . مهرورزی و لطف همسایگان مرا چون درختی استوار سر پا نگه می دارد .

اگر چه از اندوه خم شده ام تکیه گاهی دارم که چون استوانه ای درخشان مرا از درون به فراز می کشد و قامتم را راست می گرداند می توانم سر بلند کنم و فرازمند گام بردارم و حتی می توانم لبخند بر لب آورم.

من حضور پر برکتت را احساس می کنم که می گوید مرگ یک وا قعیت است، مرگ را باور کن و مرگ را باور بدار و اندوه مخور .

من از این کمبود و با از دست دادن خاله ای لطیف تر از برگ گل بسیار آموختم ، ایمانم جانی تازه گرفت و اکنون احساس می کنم آدمی بهتر هستم.

خداوند خالق ما ! خداوند راهبر ما ! سپاس گزارم برای این درس گران بهایی که از طریق از دست دادن یک عزیز به من آموختی.

خاله ی عزیزم صبح سه شنبه گذشته (26 آذر) بعد از 9 ماه مبارزه با بیماری سرطان در حالی که هنوز به زندگی امید داشت  از پیش ما رفت ولی یادو خاطراتش همچنان برای ما زنده است

دوستای خوبم برای شادی روحش فاتحه ای بخوانید